begin
begin

Hoewel deze uitspraak enigszins gedateerd is, is het niet ongebruikelijk om Bitcoin-tegenstanders te horen praten over een bepaalde „Blockchain” -technologie die erachter zit. Sommigen beweren zelfs dat deze uitvinding interessanter zou zijn dan het werk van Satoshi Nakamoto zelf.
Blockchain is echter geen innovatie, noch de unieke technologie achter Bitcoin. Dit is wat we in dit artikel gaan bestuderen. Wat is blockchain?
Het is belangrijk op te merken dat de uitvinder van Bitcoin zelf dit woord 'Blockchain' niet gebruikt in zijn White Paper. In plaats daarvan verwijst het gewoon naar een „ketting” of een „proof of work chain”.
De Bitcoin White Paper is een wetenschappelijk document dat op 31 oktober 2008 onder het pseudoniem Satoshi Nakamoto is gepubliceerd. Het geeft de technische contouren van Bitcoin weer en de redenen voor de creatie ervan. Je kunt de laatste versie downloaden door hier te klikken.
De oorsprong van deze term lijkt eerder te dateren uit het einde van de 20e eeuw. Het wordt inderdaad aangetroffen in bepaalde cryptografische methoden die al in de jaren zeventig zijn beschreven. Meestal wordt het in twee woorden „Block Chain” gespeld. Deze term zou bijvoorbeeld geïnspireerd kunnen zijn door CBC (Codering van blokketingen). Een werkwijze binnen een symmetrisch coderingssysteem dat beschrijft hoe een gegevensblok wordt verwerkt om het te versleutelen. Hoewel sommige principes gemeenschappelijk zijn voor deze twee termen, is de huidige beschrijving van een blockchain nogal ver verwijderd van het oorspronkelijke principe van CBC's.
Naast de semantiek kunnen we, als we de oorsprong van het concept zelf achterhalen, ontdekken dat deze timestamp-servermethode voor het eerst werd beschreven in het begin van de jaren negentig door de cryptografen Haber en Stornetta. Hun paper wordt ook geciteerd in de referenties van de Bitcoin White Paper.
Hoe dan ook, of het nu vanuit semantisch oogpunt of op conceptniveau is, Blockchain is allesbehalve een innovatie van de jaren 2010. Het bestond al lang voor de uitvinding van Bitcoin.
Als we het vandaag over Blockchain hebben, willen we het hebben over het gedistribueerde accountregister van het Bitcoin-betalingsnetwerk. Dat wil zeggen, de lijst met uitgevoerde transacties.
Deze term beschrijft dus eenvoudig een database, in dit geval een transactieregister, georganiseerd in blokken in chronologische volgorde. Elk informatieblok bevat de digitale vingerafdruk van het blok dat eraan voorafgaat, zodat bij de kleinste wijziging in een vorig blok alle blokken die erop volgen mechanisch worden gewijzigd.

Met deze blockchain-structuur kun je alleen een tijdstempelserver maken. Op Bitcoin wordt dit geassocieerd met een bewijs van werk (Bewijs van werk). Dankzij het gezamenlijke gebruik van deze twee mechanismen wordt het onmogelijk om het transactieregister te wijzigen zonder gebruik te maken van fenomenale rekenkracht. Blockchain alleen is daarom niet erg nuttig. Het moet worden gebruikt in combinatie met andere technologieën. Op Bitcoin is het dus slechts een radertje in het protocol. Het is zeker essentieel, maar het vertegenwoordigt absoluut niet Bitcoin wereldwijd.
In het laatste geval stelt de Blockchain eenvoudig alle gebruikers, vertegenwoordigd door de knooppunten, in staat om ervoor te zorgen dat er geen transactie in het systeem is. Het is onder andere dit mechanisme dat het mogelijk maakt om dubbele uitgaven te vermijden.
” Voor onze doeleinden geldt dat hoe eerder de transactie telt, dus we letten niet op latere pogingen tot dubbele uitgaven. De enige manier om te bevestigen dat er geen transactie is, is door op de hoogte te zijn van alle transacties. In het model van de centrale geldverstrekker was de centrale geldverstrekker op de hoogte van alle transacties en besloot hij wie er eerst was. Om deze taak te volbrengen zonder een betrouwbare derde partij, moeten transacties openbaar worden aangekondigd en hebben we een systeem nodig waarmee deelnemers overeenstemming kunnen bereiken over een uniek verhaal in de volgorde waarin ze zijn ontvangen. De begunstigde heeft bewijs nodig dat op het moment van elke transactie de meerderheid van de knooppunten het erover eens was dat dit de eerste was die werd ontvangen.”
Sommigen schrijven onhandig kenmerken van decentralisatie of onveranderlijkheid toe aan alles wat „Blockchain” wordt genoemd. Dit is duidelijk onzin. Wat „" Blockchain "” wordt genoemd, kan alleen een register vertegenwoordigen, dat wil zeggen een database.” De onveranderlijkheid ervan hangt alleen af van de goodwill van de entiteit die het beheert.
In het geval van Bitcoin wordt dit grootboek gedistribueerd. Het recht om te schrijven, met andere woorden het recht om daarin een Bitcoin-transactie in te voeren, berust niet op een centrale autoriteit. In plaats daarvan is het de Nakamoto-consensus door proof of work die het recht geeft om een blok aan de keten toe te voegen, en die ook zorgt voor de onveranderlijkheid van blokken uit het verleden.
➤ Kom meer te weten over de Nakamoto Consensus aan de hand van bewijs van werk.
Natuurlijk is de Bitcoin-blockchain onveranderlijk en gedistribueerd, maar niet elke blockchain is dat. Het is heel belangrijk om dat te begrijpen. De innovatie van Satoshi Nakamoto is daarom het peer-to-peer elektronische geldsysteem, dat wil zeggen Bitcoin in zijn geheel, maar niet alleen de Blockchain.
In het vorige deel konden we begrijpen dat de timestamp-server alleen, in de volksmond „Blockchain” genoemd, geen innovatie of technologie op zich is. Maar zelfs vandaag de dag wordt deze term door veel mensen gebruikt om iets anders te beschrijven. Deze mythe wordt zeker verklaard door twee verschillende fenomenen: de essentiële behoefte aan marketingacties voor altcoins en de zoektocht naar sneltoetsen voor Bitcoin-tegenstanders.
Allereerst is er natuurlijk een marketingvoordeel verbonden aan het gebruik van dit woord. Door uit te leggen dat innovatie van de Blockchain komt, en niet van Bitcoin, werd een koninklijke weg geopend voor Altcoins. De verschillende cryptocurrencies die zich op marktplaatsen verspreiden, hebben deze marketingtruc kunnen gebruiken om veel nieuwkomers te misleiden. Dit woord klinkt Engels en het lijkt ingewikkeld om te begrijpen: hier hebben we de winnende combinatie voor het hebben van een trendy technologisch woord (modewoord). Zoals je misschien in het vorige deel hebt ontdekt, is de echte blockchain echter niets meer dan een manier om transacties uit het verleden bij te houden, binnen een tijdstempelserver. Er is niets vernieuwends of ingewikkelds aan.
Vervolgens zagen de verschillende tegenstanders van Bitcoin deze term als een perfecte aanvalshoek. Met dit simpele woord is het nu mogelijk om Bitcoin te bekritiseren zonder ouderwets over te komen. Het enige wat je hoeft te doen is uitleggen dat Bitcoin nutteloos is, maar dat Blockchain-technologie geweldig is. Zoals je misschien in dit artikel hebt geleerd, is dit helaas niet het geval.
Deze twee strategieën, toegepast op personen die niet hebben geprobeerd te begrijpen hoe Bitcoin echt werkt, verklaren ons misschien waarom zoveel mensen vandaag nog steeds in deze fictie geloven.
Blockchain is absoluut niet verschenen bij Bitcoin. Er zijn talloze wetenschappelijke geschriften die zowel de term als het concept tussen de jaren 1970 en 2000 oproepen.
Blockchain is geen wereldwijde technologie, maar gewoon een manier om informatie vast te leggen en chronologisch te ordenen. Het wordt veel gebruikt binnen het Bitcoin-protocol, maar het is slechts een klein stukje complexe horlogemakerij dat dit elektronische geldsysteem vertegenwoordigt.
Het ontstaan van dit woord en de verwarring eromheen worden zeker verklaard door een marketingbehoefte voor sommige actoren, en een behoefte aan een uitweg voor anderen.
Blockchain alleen is geen innovatie. De echte innovatie is het Bitcoin-systeem als geheel.

