Geld is een onmisbaar instrument voor onze beschavingen. Mensen moeten transacties aangaan met hun leeftijdsgenoten als ze in hun vitale behoeften willen kunnen voorzien. Geld maakt het mogelijk om deze uitwisselingen te vergemakkelijken door het probleem van de dubbele overeenstemming van behoeften te overwinnen. Maar wanneer dit essentiële instrument voor onze uitwisselingen zijn rol niet langer vervult, wordt een hele beschaving bedreigd.
Bitcoin, de rekeneenheid van het gelijknamige monetaire systeem, zou een veel interessantere valuta kunnen zijn dan wat ons momenteel door de staatsmachten wordt aangeboden. In dit artikel laat ik je zien waarom Bitcoin een goede valuta is.
Wat is goed geld?
Een valuta is in de eerste plaats een troef. Theoretisch kan elk actief, materieel of immaterieel, als geld worden gebruikt. Om een troef deze status te geven, moet er een sociale consensus zijn, zodat een groep mensen het als zodanig kan zien. Met andere woorden, geld ontstaat door een spontaan marktproces.
In het verleden is geld dus belichaamd in verschillende proteaanse activa. Sommige waren natuurlijke materialen zoals stenen, metalen, schelpen of zout. Andere waren landbouwproducten zoals vee, tarwe, cacao of tabak. Tot slot waren er handgemaakte producten zoals messen, wapens of zelfs alcohol.
We kunnen ons daarom afvragen hoe we zo objectief mogelijk kunnen bepalen of een actief als een goede valuta zou dienen.
Volgens Aristoteles zou geld drie hoofdfuncties moeten vervullen. Ten eerste moet het een waardeopslag zijn. Dit zal het mogelijk maken om de koopkracht in de loop van de tijd te verschuiven. Als je ervoor kiest om de waarde van je werk in deze valuta te bevriezen, moet je er zeker van zijn dat je toekomstige koopkracht, beschouwd door een groep mensen, minstens gelijk zal zijn aan de oorspronkelijke waarde.
Ten tweede moet geld een ruilmiddel zijn. Met andere woorden, het moet een tussenpersoon zijn bij transacties om het waardeverkeer in de ruimte te vergemakkelijken en de handel te vergemakkelijken.
Ten slotte moet het een rekeneenheid zijn. Het is een manier om waarde te standaardiseren en te meten. Dit maakt het mogelijk om een boekhouding bij te houden en economische berekeningen op te stellen.
Een actief dat in aanmerking komt voor de valutastatus om deze drie functies betrouwbaar en zonder disfunctie te vervullen, moet het bepaalde hoofdkenmerken hebben:
Onfalsifieerbaar en gemakkelijk verifieerbaar: het moet voor een individu gemakkelijk zijn om de authenticiteit te verifiëren van het activum dat als valuta wordt gebruikt. En het moet moeilijk zijn om het te vervalsen.
Fungibel: het moet door gebruik kunnen worden geconsumeerd. Deze eigenschap zorgt ervoor dat een actief op voet van gelijkheid uitwisselbaar is.
Verplaatsbaar: dit vergemakkelijkt het kapitaalverkeer in de economie en het vrije verkeer van individuen.
Deelbaar: dit zorgt ervoor dat elke transactie kan worden opgenomen in het monetaire systeem.
Zeldzaam: het moet het mogelijk maken om dankzij zijn zeldzaamheid in de loop van de tijd waarde te behouden.
Onoverkomelijk: het moet vrij kunnen worden uitgewisseld, zonder toestemming van een derde partij.
Eenvoudig op te bergen: het individu moet zijn geld gemakkelijk en veilig kunnen sparen.
Duurzaam: het actief mag na verloop van tijd niet verslechteren.
Wat is de beste valuta?
Op basis van deze veronderstellingen kunnen we drie populaire vormen van geld vergelijken met bitcoin: elektronisch staatsgeld, papieren staatsgeld en goud.
Ik neem de moeite om elektronisch geld te onderscheiden van papiergeld omdat ze fundamenteel verschillende kenmerken hebben. Papiergeld staat voor bankbiljetten en munten, en elektronisch geld staat voor euro's op een bankrekening.
Tegenwoordig vervullen de meeste staatsvaluta's hun functie als rekeneenheid, maar het zijn geen goede waardeopslag. Hun functie als ruilmiddel is redelijk goed vervuld.
Goud is inderdaad een waardeopslag, maar vervult zijn functie als ruilmiddel niet.
Bitcoin heeft daarentegen alle kenmerken die het mogelijk maken om de drie belangrijkste functies van geld perfect te vervullen volgens Aristoteles. Het heeft de vele voordelen van goud, met behoud van het gemak van fiatvaluta. Het kan gemakkelijk op het internet worden gebruikt, met behoud van de onzekerbaarheid van fysieke valuta.
Op dezelfde manier waarop Gutenberg met de uitvinding van de drukpers het monopolie van de distributie van kennis heeft doorbroken, heeft Satoshi Nakamoto het monopolie van het geldbeheer door de staat doorbroken.
Dit gecentraliseerde beheer leidt vaak tot misbruik en problemen. In de geschiedenis zijn de meeste grote valutarampen door staten in stand gehouden. Vandaag bevinden we ons, na de talrijke acties van centrale banken met betrekking tot staatsvaluta, opnieuw in een economie waar kapitaal slecht wordt toegewezen. Dit leidt tot tal van problemen: zombiebedrijven, werkloosheid, inflatie, het gebruik van commerciële goederen als spaarmiddel, overmatige schuldenlast van staten...
Evolutie van de valuta-index in brede zin (M3) binnen de OESO sinds 1980.
Bron: OESO (2022), Broad Currency (M3) (indicator). doi: 10.1787/1d34b815-en (geraadpleegd op 12 november 2022).
Friedrich Hayek, winnaar van de Nobelprijs voor economie in 1974, voorspelde de komst van al deze problemen. In 1976, net nadat de Verenigde Staten de convertibiliteit van de dollar in goud hadden gebroken, publiceerde Hayek zijn boek Voor echte valutaconcurrentie. In dit boek benadrukt hij het belang van het wegnemen van het monetaire monopolie van de staat.
Voor hem is de kwestie van deze competitie niet alleen een technisch concept, maar ook wat de toekomst van de beschaving zal bepalen. Hij stelt dat het monopolie van de centrale banken op geldcreatie de goede werking van de markt ondermijnt en de groei van de overheid stimuleert. Hij is daarom van mening dat de toekomst van een vrije samenleving nauw verbonden is met de toekomst van geldcreatie.
We kunnen dan denken dat de staat niet langer echt een monopolie heeft op geld in Europa, aangezien het de ECB is, een onafhankelijke regering, die verantwoordelijk is voor het beheer ervan. Dat is niet het geval. De euro wordt nog steeds opgelegd als verplichte munteenheid in zijn invloedssfeer, en het zijn de regeringen die de uitvoerende macht hebben om het gebruik van de euro af te dwingen.
Wat de mensen van vandaag ervan weerhoudt om vrijelijk over de valuta te beschikken die bij hen past, is inderdaad deze link tussen uitvoerende macht en monetaire macht. „Vervalsers” zijn altijd opgejaagd en gestraft. De macht die ze de staat ontnemen is te groot. In de 18e eeuw was deze daad dus de doodstraf waard. Vandaag de dag wordt vervalsing nog steeds met grote kracht berispt.
Bitcoin is een wonder. Het is de eerste vrije valuta die ondanks staatsbeperkingen op dit gebied is ontstaan en zich heeft ontwikkeld. Dit was mogelijk dankzij de distributie. De maker is anoniem en er is geen centrale autoriteit die het netwerk host. Bitcoin is niemand en iedereen tegelijk. Er is niemand om op te tikken om de machine te stoppen.
Bitcoin geeft dan voor het eerst iedereen met een computer en een internetverbinding toegang tot een gratis en harde valuta.
Valuta's neigen naar a
Sommige economen, zelfs liberalen, bestrijden het idee van valutaconcurrentie. Ze beweren dat het voor een volk niet gemakkelijk is om met verschillende valuta te leven. Dit is helemaal waar, het is niet wenselijk om andere valuta te gebruiken dan die van je buurman. Valutaconcurrentie houdt echter niet noodzakelijk het samenleven van valuta in.
Het individu zal, als hij vrij is om te kiezen, altijd de valuta kiezen die het beste bij hem past. De beste valuta zal vanzelf naar voren komen en daar zal een consensus over ontstaan. Het wordt dan logisch dat elke persoon er maar één kiest. In een vrij systeem neigen valuta dus van nature naar één.
De wet van Gresham is een mechanisme dat vaak naar voren wordt gebracht door critici van valutaconcurrentie. Maar, volgens Hayek, als mensen vrij zouden zijn om de valuta die ze wilden om te wisselen tegen de door hen vastgestelde tarieven, dan zou goed geld natuurlijk voorrang hebben op het slechte. Dit kan worden geïllustreerd aan de hand van periodes van inflatie: mensen die daartoe in staat zijn, kiezen er altijd voor om hun spaargeld uit de verkeerde valuta te halen om vreemde valuta, financiële activa of zelfs alledaagse consumptiegoederen te kopen.
We bevinden ons momenteel in een periode van inflatie en met Bitcoin kan iedereen uit een falende valuta stappen om zijn zuurverdiende spaargeld te beschermen tegen de hardste valuta van allemaal: Bitcoin.
Bitcoin is een superieure valuta. Geen enkele andere valuta in de wereld kan zeldzamer zijn dan deze. Hoewel er nog steeds enkele wrijvingen en verbeterpunten zijn, zijn de fundamentele eigenschappen van zeldzaamheid en onzekerbaarheid die door gebruikers worden opgelegd al aanwezig.
Het gebruik van bitcoin als valuta verwijst uiteindelijk naar logische en bijna natuurlijke redeneringen. Als individu in een samenleving moet ik een valuta gebruiken om de waarde van mijn energie in de loop van de tijd op te slaan en op een later moment van deze opgebouwde waarde te genieten. Gebruik ik liever een valuta die voortdurend aan waarde verliest en dus aan koopkracht inboet voor goederen en diensten? Of gebruik ik liever een zeldzame valuta, die me na verloop van tijd zeker een betere koopkracht zal geven?
Het is eigenlijk waarschijnlijker dat een meerderheid van de mensen voor de tweede optie kiest. Het is waarschijnlijker dat een meerderheid van de mensen voor Bitcoin zal kiezen.
