De term halvering („delen door twee” in het Frans) verwijst naar een gepland evenement waarbij de subsidie die aan miners wordt toegekend voor elk blok dat op Bitcoin wordt geproduceerd, wordt gehalveerd.
In dit artikel leggen we alles uit wat je moet weten over halvering, de Coinbase-beloning en het distributiemechanisme voor de beroemde 21 miljoen bitcoins.
Hoe werkt Bitcoin-mining?
Mining is een essentieel apparaat voor de goede werking van het Bitcoin-protocol. Wat „" mining "” wordt genoemd, is de actie van deelname aan het Proof-of-Work-mechanisme.”
Ter herinnering: bij Bitcoin wordt een tijdstempelregister gebruikt om de transactiegeschiedenis bij te houden. Dit is wat je ook wel „Blockchain” noemt. Dankzij dit gedecentraliseerde register kan elke gebruiker verifiëren dat er geen dubbele besteding van bitcoins is, zonder dat daarvoor een vertrouwde derde partij nodig is.
Er moet echter ook een manier worden gevonden waarop alle gebruikers overeenstemming kunnen bereiken over één register voor het hele netwerk. Door voor iedereen één register te hebben, kun je de vraag beantwoorden: „Wie is de eigenaar van wat? ”. Dit betekent het principe van de Nakamoto-consensus. Het specificeert dat de blockchain met de grootste hoeveelheid geaccumuleerd werk moet worden beschouwd als de unieke versie van het Bitcoin-grootboek. Volgens dit consensusprincipe is bewijs van werk gewoon een mechanisme om Sybil-aanvallen te weerstaan. Het maakt het mogelijk om kosten vast te stellen voor het vermenigvuldigen van stemmen. Met andere woorden, om een blok op Bitcoin te kunnen creëren, moeten miners wat werk verzetten. Op deze manier wordt het veranderen van de blockchain in het verleden fysiek moeilijk gemaakt.
Dit werk is gewoon een computerberekening. Miners moeten een groot aantal combinaties voor hun blok proberen om een voetafdruk te vinden die kleiner is dan het doel dat door het netwerk is ingesteld. De eerste miner die een blok vindt dat aan deze voorwaarde voldoet, wint het recht om het aan de blockchain toe te voegen.
Aangezien mijnbouw berekeningen vereist, vergt dit het gebruik van energie en processortijd. Dit alles brengt financiële kosten met zich mee voor de minderjarige. Je moet dus elke persoon die een geldige blokkering produceert kunnen betalen om een stimulans te creëren om eerlijk te blijven. Dat is het primaire doel van de Coinbase Reward.
Deze geldelijke beloning wordt uitgekeerd aan de miner die via een specifieke transactie een geldig blok produceert, een zogenaamde „coinbase-transactie”, die uit twee delen bestaat:
De groepssubsidie („Block Subsidy” in het Engels);
Transactiekosten.
De groepssubsidie is gewoon een monetaire creatie. De winnende miner heeft het recht om ex nihilo een bepaald aantal bitcoins te produceren. Dit is hoe bitcoins geleidelijk op het systeem worden uitgegeven.
Transactiekosten vertegenwoordigen daarentegen de som van de kosten die zijn toegewezen aan elke transactie die in het blok is opgenomen. Ter herinnering: de kosten van een Bitcoin-transactie worden berekend door het verschil te maken tussen de totale inputs en de totale outputs.
Wat is de halvering van Bitcoin?
Zoals u weet, is de totale uitgifte van bitcoin beperkt tot 21 miljoen eenheden. Zodra dit plafond via de bloksubsidie is bereikt, wordt de vergoeding van mijnwerkers uitsluitend gebaseerd op transactiekosten. Om een soepele overgang te garanderen, wordt deze subsidie in de loop van de tijd geleidelijk verlaagd.
Toen Bitcoin in januari 2009 werd gelanceerd, mochten miners dus 50 bitcoins aanmaken voor elk blok. Elke 210.000 blokken (dus ongeveer elke 4 jaar) wordt deze subsidie gehalveerd. Op deze manier kunnen we geleidelijk de overgang naar een vergoeding versoepelen, terwijl we tegelijkertijd zorgen voor een eerlijke geldverdeling.
De term „halvering” verwijst naar dit geplande evenement waarbij de beloning die aan mijnwerkers wordt gegeven voor elk blok dat wordt gedolven, wordt gehalveerd. Elke 210.000 blokken zeggen we dat er een „halvering” is.
Halveringen zullen doorgaan totdat de bloksubsidie nul bereikt, waarna het maximale aanbod van 21 miljoen bitcoin is bereikt. Dit zal rond het jaar 2140 plaatsvinden.
In werkelijkheid zullen we deze limiet van 21 miljoen nooit volledig bereiken. De maximale emissie zal iets lager zijn dan dit aantal, en dit is te wijten aan verschillende factoren. Ik zal je hier in een volgend artikel uitgebreid over vertellen.
Wanneer waren de laatste halveringen van Bitcoin?
De subsidie voor elk gedolven blok bedroeg aanvankelijk 50 eenheden bij de lancering van Bitcoin. Elke 210.000 blokken is er een nieuwe halvering:
De eerste halvering vond plaats in blok 210.000 op 28 november 2012 en herdefinieerde de subsidie naar 25 bitcoins;
De tweede halvering vond plaats in blok 420.000 op 9 juli 2016 en herdefinieerde de subsidie naar 12,5 bitcoins;
En de derde halvering vond plaats in blok 630.000 op 11 mei 2020, en herdefinieerde de subsidie naar 6,25 bitcoins.
De volgende halvering vindt plaats in blok 840.000. Als we een voorspelling maken op basis van de huidige gegevens, zou deze gebeurtenis in april of mei 2024 moeten plaatsvinden. Op dat moment wordt de blokbeloning verlaagd van 6,25 naar 3,125 bitcoins. Dit wordt de vierde halvering in de geschiedenis van Bitcoin.
Waarom 21 miljoen bitcoins?
Zoals geschreven Ludovic Lars, werd de limiet van 21 miljoen voornamelijk om twee redenen gekozen. Eerst bepaalde Satoshi een getal om de bitcoinprijzen vergelijkbaar te maken met die van bestaande valuta. De onderverdelingen in SATS (1 BTC = 100 miljoen SATS) maken het mogelijk dat de rekeneenheid van Bitcoin geschikt is voor elke situatie. Als de waarde van Bitcoin explodeert, gebruiken we liever de kleinste eenheid. Aan de andere kant, als het een nichemunt blijft, kunnen we altijd grotere eenheden gebruiken.
Het is daarom waarschijnlijk dat Nakamoto werd geïnspireerd door de totale geldhoeveelheid die eind 2008 in omloop was, die ongeveer 20 biljoen dollar bedroeg, alle valuta samen. Als je kijkt naar de divisies, dan krijg je in 2008 ongeveer hetzelfde aantal centen in omloop als er sats in omloop zijn op Bitcoin.
De tweede reden waarom Satoshi dit getal zou hebben aangenomen, is het halveringsmechanisme. Het aantal van 21 miljoen maakt het namelijk mogelijk om te kiezen voor een interval tussen elke halvering dat makkelijk te onthouden is (210.000 blokken). Als je de tijd berekent die de 210.000 blokken nodig hebben om te ontginnen, krijg je een looptijd van bijna 4 jaar.
Voordat het einde van de groepssubsidie wordt bereikt, wordt deze bij elke halvering verder verlaagd. We zullen geleidelijk overgaan van een beloningssysteem voor minderjarigen dat is ingesteld op basis van de uitgifte van geld, naar een beloningssysteem dat is ingesteld op een vergoedingsmarkt. De vraag die daarom gesteld moet worden is: is er een voldoende vergoedingenmarkt om de veiligheid van het Bitcoin-protocol tijdens de halveringen te waarborgen?
Het is duidelijk dat deze vraag moeilijk te beantwoorden is. Dit hangt noodzakelijkerwijs af van de acceptatie van Bitcoin als valuta en van het gedrag van de gebruikers. Maar in ieder geval krijgt Bitcoin de beveiliging die het verdient. Als veel mensen er gebruik van maken, is er ongetwijfeld een grote vraag naar blokruimte. De transactiekosten zullen dan zeer hoog zijn en de beveiliging van het systeem zal consistent zijn met het aantal mensen dat het gebruikt. Omgekeerd, als Bitcoin een hulpmiddel wordt dat door enkele cypherpunks en libertariërs aan de zijlijn wordt gebruikt, dan zal de vraag naar blokruimte lager zijn, net als de transactiekosten. De beveiliging van het systeem zal noodzakelijkerwijs lager zijn, maar aangezien het slechts door enkele gebruikers wordt gebruikt, zal dit consistent zijn.
Andere cryptocurrency-systemen zoals Monero hebben vervolgens gekozen voor wat eeuwigdurende uitgifte wordt genoemd. Het idee is om de miner een minimale vergoeding van 0,6 XMR te garanderen voor elk gedolven blok. Binnen Bitcoin zelf zijn enkele gerenommeerde ontwikkelaars zoals Peter Todd zou graag willen dat we een soortgelijke oplossing kunnen bedenken. Dit zou betekenen dat de totale limiet van 21 miljoen wordt opgeheven.
In werkelijkheid is deze kwestie van de vergoeding van minderjarigen uiterst complex. Het gaat zelfs verder dan het technische kader van Bitcoin, omdat het gaat om concepten die bijna politiek en economisch zijn. Het is inderdaad belangrijk om te begrijpen dat de vergoeding van mijnwerkers afhangt van de uitgifte van nieuwe munten of van transactiekosten. Als we kiezen voor een systeem van eeuwigdurende uitgifte, maken we de financiering van minderjarigen afhankelijk van spaarders door de waarde van elke munteenheid te verwateren. Dit is het systeem waarin we ons momenteel bevinden, op tijdelijke basis, aangezien er elke 10 minuten 6,25 BTC ex nihilo worden uitgegeven.
Integendeel, als men kiest voor een marktsysteem dat gebaseerd is op vergoedingen, dan zorgt men ervoor dat de financiering van minderjarigen afhankelijk is van de gebruikers die transacties uitvoeren. Als er niets wordt gewijzigd in de Bitcoin-code, zal het op dit systeem 100% vertrouwen wanneer de laatste halvering plaatsvindt.
In ieder geval is geen enkele oplossing magisch. De beveiliging van Bitcoin hangt noodzakelijkerwijs af van het aantal gebruikers.
Wat zijn de gevolgen van halveringen op de Bitcoin-prijs?
Historisch gezien zijn halveringen altijd voorafgegaan aan een periode van sterke stijging van de prijs van Bitcoin. Inderdaad, de eerste piek van Bitcoin-prijs vond plaats in november 2013, slechts een jaar na de eerste halvering. De tweede piek deed zich voor in december 2017, iets meer dan een jaar na de tweede halvering. En de huidige recordhoogte (ATH) voor bitcoin, die plaatsvond op 8 november 2021, op $67.500, kwam 18 maanden na de halvering van 2020.
Dit fenomeen is deels te wijten aan de plotselinge daling van de geldproductie. Zodra een blok is gedolven, verdunnen de geproduceerde 6,25 bitcoins de waarde van alle andere eenheden in omloop. Stel je voor dat op dit moment, elke 10 minuten, de productie van nieuwe bitcoins een neerwaartse druk uitoefent op de koopkracht van het activum. Bij een halvering wordt deze druk gehalveerd.
Bij elke halvering worden er elke 10 minuten minder bitcoins geproduceerd. Hierdoor is de verdunning van de waarde van de eenheden in omloop plotseling minder sterk, net als de neerwaartse druk. Als de vraag naar Bitcoin constant blijft en het aanbod stabiliseert, stijgt de prijs.
Het is duidelijk dat observaties uit het verleden op geen enkele manier vooruit kunnen lopen op de toekomstige resultaten van de Bitcoin-prijs.
De Bitcoin-halvering is een evenement dat elke 210.000 blokken (ongeveer 4 jaar) wordt gepland en dat de subsidie die voor elk blok aan miners wordt aangeboden, halveert. Dit principe maakt het mogelijk om de geleidelijke distributie van bitcoins te verzekeren tot het plafond van 21 miljoen eenheden in omloop is bereikt.
Zodra deze limiet is bereikt, is de vergoeding van minderjarigen uitsluitend afhankelijk van transactiekosten.
.png)
