De prijs van bitcoin varieert vrij afhankelijk van vraag en aanbod. Wanneer de vraag toeneemt, of wanneer het aanbod daalt, stijgt de prijs van Bitcoin. Omgekeerd, wanneer de vraag daalt, of wanneer het aanbod toeneemt, daalt de prijs van Bitcoin.
Het monetaire uitgiftebeleid voor Bitcoin is vooraf bepaald, wordt bij consensus gehandhaafd en beperkt tot een totaal van 21 miljoen eenheden. Uiteindelijk zal de prijs van Bitcoin worden ondersteund door een onverzettelijk totaalaanbod.
In tegenstelling tot staatsvaluta of andere financiële activa kan bij Bitcoin geen enkele centrale autoriteit onterecht meer rekeneenheden uitgeven dan verwacht. Als de bitcoinuitgifte voorbij is, zal er geen neerwaartse prijsdruk meer zijn als gevolg van het drukken van geld.
Waarom is de prijs van Bitcoin volatiel?
Het is niet ongebruikelijk om sterke variaties in de prijs van Bitcoin waar te nemen, zowel omhoog als omlaag. Deze bewegingen worden verklaard door het feit dat Bitcoin een jong en vrij geldsysteem is. Geen enkele instelling kan haar koers regelen. De prijs van Bitcoin wordt dus uitsluitend bepaald door vraag en aanbod.
In tegenstelling tot andere valuta en financiële activa is de uitgiftefrequentie vooraf bepaald en volledig inelastisch. De creatie van bitcoins is daarom ongevoelig voor schommelingen in de vraag. Wanneer het toeneemt, past de productie van nieuwe bitcoins zich niet aan. Daarom kunnen we soms getuige zijn van plotselinge prijsstijgingen van Bitcoin.
Wie bepaalt de prijs van Bitcoin?
Aangezien geen enkele instelling controle heeft over Bitcoin, kan de prijs van de valuta door iedereen vrij worden bepaald. Er is geen enkele indicator die voor iedereen geldt.
Bij consensus wordt de prijs van Bitcoin echter over het algemeen bepaald door een gewogen gemiddelde uit te voeren op basis van de verkoopvolumes van alle laatste prijzen op de marktplaatsen. Ze worden zelf bepaald door de wet van vraag en aanbod, zoals te zien is op de dollar, de euro of zelfs de aandelen.
Deze prijzen neigen natuurlijk naar hetzelfde bedrag, aangezien gebruikers afwegingen kunnen maken tussen handelsplatforms. Dankzij dit mechanisme vind je bijna dezelfde prijs op de verschillende marktplaatsen.
Waarom heeft bitcoin waarde?
Ten eerste is het belangrijk op te merken dat waarde een subjectief concept is. Eigendom dat voor mij waardevol is, is misschien niet waardevol voor jou. Dit concept hangt af van het oordeel van de waarnemer op elk moment.
De waarde van een bitcoin moet daarom die van het monetaire systeem weerspiegelen. Dit wordt verklaard door het vertrouwen dat mensen hebben in het Bitcoin-protocol, het netwerk en de valuta.
Elke gebruiker heeft zijn eigen redenen om dit vertrouwen te rechtvaardigen. Sommigen zijn van mening dat dit laatste waardevol is omdat het systeem zeer veilig is dankzij de grote rekenkracht die wordt ingezet. Anderen waarderen de waardepropositie ervan als een onhoudbaar betalingsprotocol. Sommigen hebben ook vertrouwen in het netwerk dankzij de brede inzet over de hele wereld. Ten slotte kunnen we er ook waarde aan toekennen, simpelweg omdat de valuta, Bitcoin, een beperkt totaalaanbod heeft. Dit maakt het een uiterst zeldzame aanwinst.
Op Bitcoin wordt de valuta uitgegeven door miners wanneer een blok wordt aangemaakt. Betalingstransacties op dit systeem moeten een tijdstempel hebben in het gedistribueerde rekeningregister om ze te kunnen bevestigen. Dit register heeft de vorm van een blockchain, het is de bekende „Blockchain”. De rol van miners is dus om transacties in afwachting van bevestiging in een blok te verzamelen en te voldoen aan een voorwaarde dat deze kunnen worden toegevoegd aan het register van alle deelnemers.
Het is de bedoeling dat voor deze voorwaarde gemiddeld 10 minuten werktijd nodig is om te voldoen. Maar ik zal je er meer over vertellen in een toekomstige post. Hier kun je eenvoudig onthouden dat transacties in een blok worden verzameld en dat er gemiddeld elke 10 minuten een nieuw blok aan het grootboek wordt toegevoegd.
Dit werk van de mijnwerkers vereist het gebruik van elektriciteit en investeringen in computermachines. Het is daarom noodzakelijk om ze te kunnen betalen in ruil voor dit werk. Daarom ontvangt een miner, wanneer hij voldoet aan de voorwaarde dat hij een blok aan het register mag toevoegen, een bitcoinbeloning. Dit bestaat uit twee delen: de transactiekosten die in het blok zijn inbegrepen en de creatie van gloednieuwe bitcoins. Zo wordt bitcoin uitgegeven.
Voor mijnwerkers geldt nog steeds een regel: ze kunnen niet meer bitcoins per blok aanmaken dan het bedrag dat vooraf is gedefinieerd in het protocol. Dit is wat het mogelijk maakt om de monetaire uitgifte van bitcoins te reguleren.
Dit programma wordt onderbroken door wat we de”Halveringen”. Een halving is een gebeurtenis die ongeveer elke vier jaar plaatsvindt, waarbij het aantal bitcoins dat in elk blok wordt gecreëerd, wordt gedeeld door twee. Als gevolg hiervan is de monetaire uitgifte van Bitcoin degressief. Er worden in de loop van de tijd steeds minder bitcoins aangemaakt. De consensus zorgt ervoor dat de totale limiet voor deze uitstoot wordt vastgesteld op 21 miljoen eenheden.
Conclusie
De prijs van Bitcoin schommelt vrij afhankelijk van vraag en aanbod. De prijs wordt over het algemeen bepaald door een gewogen gemiddelde te nemen van alle laatste prijzen op de marktplaatsen in verhouding tot de verkoopvolumes.
Bitcoins worden uitgegeven door miners wanneer een blok wordt aangemaakt. Het bedrag dat ze mogen minen wordt vooraf bepaald om geldcreatie tegen te gaan. Dit laatste wordt ongeveer elke 4 jaar gehalveerd tijdens een evenement dat „de halvering” wordt genoemd. Het is dit mechanisme dat het mogelijk maakt om de degressiviteit van de monetaire uitgifte van bitcoins te waarborgen.
De totale geldhoeveelheid van Bitcoin is met wederzijdse toestemming beperkt tot 21 miljoen eenheden. Op de lange termijn zal er dus geen Bitcoin meer worden uitgegeven. Het aanbod zal volledig onuitbreidbaar zijn in het licht van de vraag. Om deze reden beschouwen veel mensen Bitcoin als een zeldzaam bezit en gebruiken ze het als een langetermijnopslag van waarde.
