Op 31 oktober 2008 om 19.10 uur Franse tijd postte een persoon die zichzelf Satoshi Nakamoto noemde Een e-mail op een mailinglijst gewijd aan cryptografie. Het onderwerp van deze e-mail is:” Bitcoin P2P e-cash papier ”. Dit bericht begint met de inmiddels bekende zin:” Ik werkte aan een nieuw elektronisch betalingssysteem dat volledig peer-to-peer was, zonder een vertrouwde derde partij. ” (Franse vertaling). In deze e-mail volgt een korte beschrijving van enkele eigenschappen van het Bitcoin-protocol, evenals een samenvatting van de Witboek, een wetenschappelijk document dat de fundamentele principes ervan beschrijft.
Na deze historische gebeurtenis was het niet meer mogelijk om terug te keren. Zelfs als de effectieve lancering van het netwerk pas op 3 januari 2009 zal plaatsvinden, zijn de werkzaamheden die nodig zijn om een peer-to-peer monetair protocol op te stellen al op klaarlichte dag onthuld.
Achteraf kunnen we ons terecht afvragen wat de aanleiding was voor de oprichting van een peer-to-peer monetair systeem zoals Bitcoin. Dit is wat we in dit artikel gaan bestuderen.
Bitcoin is de nieuwste cryptocurrency
Laten we allereerst niet vergeten dat het idee om een peer-to-peer elektronisch geldsysteem te ontwikkelen veel ouder is dan Bitcoin. Dit laatste is het resultaat van verschillende cryptografische onderzoeken. Bovendien staat de creatie van Bitcoin niet op zichzelf. Het maakt eerder deel uit van een reeks pogingen om elektronisch geld te creëren zonder een vertrouwde derde partij.
Cryptografie heeft een belangrijke rol gespeeld in dit onderzoek. Reeds aan het einde van de jaren zeventig maakte de vooruitgang op het gebied van asymmetrische cryptografie, met name met de uitvinding van de eerste versleutelingsalgoritmen met openbare sleutels, de ontwikkeling mogelijk van veilige uitwisselingen op openbare netwerken. In 1976 werd het Diffie-Hellman-algoritme gepubliceerd. Daarna volgde de uitvinding van RSA het jaar daarop en van Merkle-Hellman in 1978.
In tegenstelling tot andere cryptotoepassingen heeft het veel langer geduurd voordat gedecentraliseerde digitale valuta is ontstaan. Het idee bestaat echter al sinds het begin van de jaren tachtig. In 1982 ontwierp David Chaum eCash, het eerste anonieme elektronische geldsysteem. Het doel van dit protocol was om de eigenschappen van contant geld op elektronische media te reproduceren. Het vereiste echter nog steeds de betrokkenheid van vertrouwde derden, zoals banken.
Andere oplossingen kwamen later. Een van de meest opvallende was b-money van Wei Dai, een systeem dat in 1998 werd voorgesteld en dat als referentie werd genoemd in het Witboek van Satoshi. Ik zou ook RPOW kunnen noemen, gemaakt door Hal Finney in 2004, of natuurlijk BitGold, ontworpen door Nick Szabo in 2005. Deze systemen kwamen op het idee om de oplossing van een cryptografisch probleem (d.w.z. bewijs van werk) te interpreteren als een object waaraan een geldwaarde kon worden toegekend.
Maar deze oplossingen hadden nog niet alle functies die nodig waren om een echt gedecentraliseerd elektronisch geldsysteem te creëren. De belangrijkste obstakels die bij dit onderzoek werden ondervonden, waren de decentralisatie van het systeem, het voorkomen van dubbele uitgaven en vooral het verzet tegen Sybil-aanvallen. Het Bitcoin-protocol loste al deze problemen op, waardoor voor het eerst een volledig peer-to-peer elektronisch geldsysteem kon worden opgezet.
Bitcoin is dus het resultaat van al deze experimenten. Satoshi's werk is gebaseerd op fundamenten die sinds de jaren tachtig geleidelijk zijn gelegd voor elektronisch geld en sinds de jaren zeventig voor cryptografie met openbare sleutels.
Peer-to-peer elektronisch geld: een wens van Cypherpunks
Zelfs als je de identiteit van Satoshi Nakamoto niet kent, kun je herkennen dat er bij de creatie van Bitcoin, maar ook in het onderzoek dat eraan voorafgaat, een cypherpunk-gedachte schuilt. Dit collectief van activisten, ontwikkelaars en vooral cryptografen speelde een rol bij de vorming van de ideeën die uiteindelijk vorm zouden krijgen met Bitcoin.
Een van de belangrijkste documenten die deze manier van denken hebben gevormd, is Het Cypherpunk-manifest, geschreven door Eric Hughes in 1993. Dit document richt zich op het belang van privacy als grondrecht in een open samenleving in het elektronische tijdperk. Cypherpunks zijn van mening dat de enige manier om dit recht af te dwingen is door gebruik te maken van robuuste cryptografische methoden. Dit ideaal is diep geworteld in de filosofie van Bitcoin en zijn gemeenschap.
Het streven van de Cypherpunks om een elektronisch geldsysteem te ontwikkelen werd ingegeven door een wantrouwen jegens gecentraliseerde financiële systemen en de wens om de controle van de overheid over individuele transacties te verminderen. Ze maakten zich zorgen over de manier waarop deze entiteiten transactiegegevens zouden kunnen gebruiken om individuen te controleren en te controleren. Cypherpunks erkenden ook dat traditionele monetaire systemen kwetsbaar waren voor censuur en manipulatie.
Eric Hughes noemde dit elektronische geldsysteem al in 1993 in zijn manifest:
We verdedigen onze privacy met cryptografie, met anonieme posttransfersystemen, met digitale handtekeningen en met elektronisch geld.
Bitcoin speelt in op de drijfveren van de cypherpunk-beweging. Het is een monetair systeem dat ontsnapt aan het toezicht en de controle van financiële instellingen en staten. Het is een peer-to-peer betalingsnetwerk dat, indien goed gebruikt, vertrouwelijk en bestand tegen censuur kan zijn. Ten slotte kunnen het beheer van het protocol en het beheer van de geldhoeveelheid niet willekeurig worden gewijzigd, in tegenstelling tot andere huidige monetaire systemen.
Uiteindelijk kan de creatie van Bitcoin worden gezien als de implementatie van de doelen die de cypherpunkbeweging al decennia lang verdedigt. Bitcoin is een antwoord op de roep om de verdediging van privacy, vrijheid en individuele soevereiniteit in het licht van een wereld die steeds meer met elkaar verbonden is, maar ook onderhevig is aan toezicht en controle van de overheid. Het is in feite een instrument voor financiële bevrijding, gebaseerd op cypherpunk-denken.
De uitleg van Satoshi Nakamoto in het Witboek
In Een vorig artikel, Ik heb u al een analyse gegeven van de concepten die in het Witboek worden genoemd. Maar naast deze technische bronnen staat dit document, gepubliceerd door Satoshi, ook vol met uitleg over wat de aanleiding was voor de creatie van Bitcoin.
In de versie van 31 oktober 2008 benadrukt Satoshi vanaf de eerste zin de noodzaak van een peer-to-peer monetair systeem om naar zijn mening de 'last' van een financiële instelling te vermijden.
📌 Wist je dat? De vandaag gepubliceerde versie van het Witboek dateert pas van maart 2009 en is niet identiek aan het originele document. Het is een licht gewijzigde versie van het eerste artikel dat in oktober 2008 werd gepubliceerd.
In de inleiding bekritiseert Satoshi Nakamoto de kosten en de behoefte aan vertrouwen die traditionele financiële transacties vergen. Hij legt ons uit dat dit vertrouwen en deze kosten wegvallen als het om contant geld gaat, maar helaas is deze betaalmethode niet geschikt voor internethandel.
Aan het einde van de introductie legt hij ons uit dat Bitcoin voldoet aan de behoefte van een betalingssysteem dat gebaseerd is op cryptografisch bewijs, in plaats van op vertrouwen in financiële instellingen. Deze behoefte aan vertrouwen omvat de risico's van censuur, schending van de individuele privacy en willekeurige verwatering van de waarde van de valuta door staten. In deze paar zinnen vinden we de ideologische grondslagen van de cypherpunkbeweging.
Conclusie
Bitcoin is het resultaat van onderzoek dat in de jaren tachtig begon naar gedecentraliseerde en anonieme elektronische betalingssystemen. Al deze tests werden mogelijk gemaakt door de snelle vooruitgang die in de jaren zeventig werd geboekt op het gebied van asymmetrische cryptografie.
Het maakt deel uit van de cypherpunk-ideologie. Deze gedachte pleit voor het gebruik van cryptografie om iemands fundamentele recht op privacy te handhaven en individuele vrijheden te waarborgen in het licht van overheidstoezicht en -controle.
Als we tot slot de uitleg in het Witboek van Satoshi Nakamoto bestuderen, ontdekken we dat Bitcoin ernaar streeft de behoefte aan vertrouwen in onze monetaire uitwisselingen teniet te doen. Deze behoefte brengt risico's met zich mee voor de privacy van de gebruikers, voor het vrije verkeer van kapitaal en vooral voor het behoud van de waarde van geld in het licht van het drukken van geld door centrale banken. Daarom is Bitcoin gemaakt.
.png)
