Bitcoin kan worden gedefinieerd als een gedistribueerd digitaal geldsysteem. Het werkt zonder tussenkomst van een centrale autoriteit zoals een bank. Dit protocol maakt gebruik van zijn eigen valuta waarvan de totale uitgifte volgens consensus beperkt is tot 21 miljoen eenheden.
Volgens de oprichter, handelend onder de alias Satoshi Nakamoto, is Bitcoin een peer-to-peer elektronisch geldsysteem. Maar wat betekent dat eigenlijk? Wat is bitcoin?
Wat is Bitcoin? Bitcoin is de cryptocurrency van een gedistribueerd digitaal geldsysteem. Het werkt zonder tussenkomst van een centrale autoriteit zoals een bank.
Dit nieuwe betalingssysteem, dat zowel innovatief als diep ontwikkeld is, heeft tal van voordelen bij het gebruik ervan. De verschillende kenmerken ervan duwen ons naar nieuwe monetaire paradigma's. In dit artikel presenteer ik wat Bitcoin is via zijn drie pijlers: het peer-to-peer-netwerk, het protocol en de valuta.
Deze drie concepten zijn homofonisch, ze kunnen allemaal „Bitcoin” worden genoemd. Over het algemeen wordt „Bitcoin” met een hoofdletter geschreven als het over het netwerk of protocol gaat. Aan de andere kant, als het over elektronisch geld gaat, wordt „bitcoin” met een kleine letter geschreven.
Het Bitcoin-netwerk
Bitcoin heeft geen enkele functionaris of directeur. Het is echt een peer-to-peer betalingsnetwerk. Met andere woorden, elke deelnemer heeft dezelfde rechten en dezelfde macht als alle anderen. Geen enkele gebruiker heeft meer rechten dan zijn leeftijdsgenoten.
Het Bitcoin-netwerk is een groep computers, nodes genaamd, die consensus bereiken over de status van een grootboek met rekeningen. We spreken dus van een gedistribueerd register aangezien elke gebruiker zijn eigen versie in het geheugen bewaart. Dit grootboek van rekeningen is wat soms Blockchain wordt genoemd.
Dankzij het peer-to-peer-netwerk wordt Bitcoin vaak als onverwoestbaar gepresenteerd. Om een einde te maken aan dit betalingssysteem zou het nodig zijn om alle knooppunten van het netwerk tegelijkertijd uit te schakelen. We kunnen niet echt weten hoeveel er tot nu toe zijn, omdat de meeste niet detecteerbaar zijn. Sommige schattingen tellen echter nog steeds tussen de 40.000 en 100.000 verspreid over de hele wereld.
De distributie van dit netwerk zorgt ook voor een van de essentiële kenmerken van Bitcoin: onverzekerbaarheid. Iedereen die toegang heeft tot een node, kan nog steeds zijn transacties uitzenden. Niemand heeft de technische capaciteit om dit te verbieden.
Het Bitcoin-protocol
Al deze computers die communiceren, moeten het eens worden over regels. Ze draaien daarom software die de werking en mechanismen van het netwerk specificeert. Dit wordt het Bitcoin-protocol genoemd.
De belangrijkste implementatie van dit protocol wordt gedaan door de software Bitcoin-kern, die u gratis kunt downloaden om deel te nemen aan het netwerk.
Als een gebruiker eenzijdig besluit om de protocolregels te wijzigen, komt hij automatisch uit de consensus. Het maakt dan geen deel meer uit van het Bitcoin-netwerk.
Wanneer veel mensen besluiten om de spelregels te wijzigen, zonder een consensus te hebben, zien we een splitsing in het systeem. Dit mechanisme heeft bijvoorbeeld geleid tot de oprichting van „Bitcoin Cash” (BCH), een ander geïsoleerd en minderheidsbetalingsnetwerk, met een andere cryptocurrency, die andere standaarden hanteert dan die van Bitcoin.
In tegenstelling tot het banksysteem of andere cryptocurrencies wordt Bitcoin niet beheerd door een centrale autoriteit. Het is echt peer-to-peer. Gebruikers zijn het eens over dit systeem dankzij een verstorend mechanisme: de Nakamoto-consensus. Hoe het in detail werkt, zal het onderwerp zijn van een toekomstig artikel.
Aangezien elk monetair systeem een rekeneenheid moet hebben, gebruikt het Bitcoin-systeem bitcoin.
Bitcoin is dus het digitale activum dat binnen het Bitcoin-netwerk wordt gebruikt om betalingstransacties uit te voeren. Bovendien is het eigen en specifiek voor het protocol. Dit betekent dat je het niet van het netwerk kunt halen.
Een van de opmerkelijke bijzonderheden van de Bitcoin-rekeneenheid is dat de totale emissie ervan wederzijds beperkt is tot 21 miljoen eenheden. Deze eigenschap wordt gewaarborgd door de werking van het protocol. Dat wil zeggen, de beperking van het aanbod is gebaseerd op de consensus van de gebruikers. Diezelfde gebruikers zullen deze limiet waarschijnlijk nooit verhogen, omdat dit zou neerkomen op het zelf amputeren van een deel van de waarde van uw spaargeld, wat zeer onlogisch is. Het aanbod van bitcoin is dus zeldzaam.
In tegenstelling tot staatsvaluta zal bij Bitcoin geen enkele centrale autoriteit in staat zijn om op oneerlijke wijze de waarde van uw valuta te devalueren door geld te drukken. De monetaire kwestie is vooraf gedefinieerd, bij consensus gehandhaafd en beperkt tot 21 miljoen bitcoins.
Deze eenheden kunnen op het hoofdnetwerk tot 100 miljoenste worden verdeeld, de „satoshi” of „sat” genoemd, met verwijzing naar de grondlegger van het monetaire systeem. Je hoeft dus niet een hele bitcoin aan te schaffen, het is natuurlijk mogelijk om er kleine fracties van te kopen.
In tegenstelling tot het banksysteem waarbij elke valutarekening door identificatie aan een gebruiker is gekoppeld, worden bitcoins gekoppeld aan een paar cryptografische sleutels. In het gedistribueerde accountregister wordt dus vermeld welke bitcoins bij welke sleutels horen. Om bitcoins uit te geven, hoeft een gebruiker zijn identiteit niet te verantwoorden, maar aan de rest van het netwerk te bewijzen dat hij op de hoogte is van een bepaalde sleutel. Het is deze informatie die eigendom is van een bitcoin.
Deze operatie betekent dat bitcoin momenteel een van de weinige activa is waarvoor privébezit niet met geweld wordt gegarandeerd, maar door kennis van bepaalde informatie.
Letterlijk kan het woord „Bitcoin” in twee delen worden opgesplitst: „bit” en „coin”. Een bit is een eenheid in een binair getallensysteem die een van de twee waarden kan aannemen: 0 en 1. Het is de samentrekking van „binair” en „cijfer” die in het Frans vertaald kan worden als „" binair getal "”.” Dit roept dus het digitale karakter van Bitcoin op. Het woord „hoek” in het tweede deel kan vertaald worden als „kamer”. Dit benadrukt het monetaire aspect van Bitcoin.
Bitcoin: waar is het voor?
Bitcoin maakt het simpelweg mogelijk om waarde over te dragen, dankzij zijn peer-to-peer-netwerk en -protocol, via het voertuig van zijn valuta: bitcoin.
Deze transacties vinden plaats zonder betrouwbare tussenpersonen, op elk moment van de dag, en zijn onverzekerbaar. Met Bitcoin zijn Visa, Mastercard, verschillende banken en de vele tussenpersonen in de betalingssector niet nodig. Alles wordt beheerd door het Bitcoin-netwerk, rechtstreeks tussen gebruikers.
Al deze uitwisselingen vinden plaats in Bitcoin, een zeldzaam digitaal activum waarvan de totale uitgifte met wederzijds goedvinden beperkt is.
Tot slot geeft Bitcoin iedereen toegang tot een gezond monetair systeem en een eerlijk, gratis en efficiënt betalingsnetwerk.
In een inflatoire context, nu steeds meer mensen over de hele wereld hun vertrouwen in overheidsvaluta verliezen, speelt bitcoin misschien een rol.
Conclusie
Bitcoin is in de eerste plaats een peer-to-peer betalingsnetwerk dat werkt zonder tussenkomst van een centrale autoriteit. Het is gevestigd in een gedistribueerd register, waarvan elke gebruiker een versie bijhoudt, en dat een overzicht van alle gebruikersaccounts definieert.
Bitcoin is ook de naam van het protocol dat de regels voor de werking van het netwerk bepaalt. Het is de software die door de knooppunten wordt gebruikt om deel te nemen aan het betalingssysteem.
Bitcoin vertegenwoordigt daarentegen het digitale activum dat binnen dit netwerk tussen gebruikers wordt uitgewisseld. Het is een eigen bezit dat niet uit het systeem kan worden gehaald, waardoor waarde efficiënt kan worden opgeslagen in de loop van de tijd dankzij het beperkte aanbod, en dat op een onzekere manier kan worden verhandeld.
