Welkom bij de tweede aflevering van de „Understanding Bitcoin” -interviews van Bitstack, het programma dat het Bitcoin-universum ontcijfert in eenvoudige, duidelijke taal die voor iedereen toegankelijk is.
Alexandre Roubaud, mede-oprichter en CEO van Bitstack, was verheugd William O'Rorke te verwelkomen, associate lawyer bij ORWL avocados, een adviesbureau gespecialiseerd in crypto- en web3-projecten op het gebied van wet- en regelgeving.
In deze aflevering:
➜ De evolutie van de regelgeving voor bitcoin en crypto. ➜ De betekenis en impact van de PSAN. ➜ MiCA: uitdagingen en perspectieven. ➜ De impact van de FTX-zaak. ➜ Voorspellingen over de toekomst van regelgeving en bitcoin.
De introductie van het crypto-regelgevingskader met de PACTE-wet
Om te beginnen moet duidelijk zijn dat de wetgever alleen geïnteresseerd is in onderwerpen die voldoende mensen aangaan. Vóór 2019 waren bitcoin en cryptocurrencies te klein om een onderwerp te zijn dat groot genoeg was om in wetgeving te worden vertaald.
Ik herinner me dat toen ik zei „Ik ben geïnteresseerd in bitcoin”, mensen me vroegen wat het was, en we raakten in een eindeloze discussie verzeild.
De PACTE-wet kwam net na een periode van euforie in 2017 - 2018, een periode waarin er met name ICO's waren, een algemeen publiek fenomeen. ICO's zijn tokenaanbiedingen. Op dat moment werd het een onderwerp dat belangrijk genoeg was om het onderwerp van de wet te zijn.
En in de wet is er altijd een interessant fenomeen. Je begint met een reden aan een wet te werken, die je uiteindelijk een beetje vergeet, en uiteindelijk kom je met iets anders terecht.
Nou, dat is precies wat er is gebeurd.
In het begin werd de PACTE-wet opgesteld voor ICO's. Uiteindelijk realiseerden we ons dat niet zozeer de ICO's belangrijk waren, maar eerder deze financiële spelers die een beetje „exotisch” waren. Degenen die tegen zichzelf zeiden: „Nou, we gaan hetzelfde doen als traditionele financiën, maar dan met cryptocurrencies”.
De vraag was: „hoe zetten we de regels van traditionele financiering om in deze nieuwe financiering”. En de PACTE-wet is een eerste stap. Vandaar de creatie van deze „PSAN” -status (aanbieders van digitale activadiensten geregistreerd bij de Autorité des Marches Financiers). PSAN's zijn tegenwoordig hetzelfde als tussenpersonen in de financiële wereld.
De toezichthouder zei destijds tegen zichzelf: „Wat is het minimum dat gevraagd mag worden van een acteur die Bitcoin gaat verkopen in een fysieke winkel?” Merk op dat we ons in Frankrijk en Europa in landen bevinden met aanzienlijke problemen op het gebied van witwassen van geld, belastingontduiking en risicogevoeligheid. Dus dat was de eerste stap. Ook was er het onderwerp van de eerbaarheid van competentie. Met andere woorden, we zullen kijken naar wie de mensen zijn die deze activiteiten uitvoeren, de mensen erachter. Het is echt de basis van de basis.
En dat is het PSAN-regime van 2019 tot vandaag. Acteurs die in Frankrijk wilden werken, moesten aan deze voorwaarden voldoen.
Wat heeft de PSAN status voor het ecosysteem opgeleverd?
[De PACTE-wet heeft de status van Digital Asset Service Provider (PSAN) in Frankrijk vastgesteld. Deze status omvat de activiteiten van bewaring van digitale activa namens derden, de aankoop/verkoop van digitale activa voor wettig betaalmiddel of tegen andere digitale activa, de exploitatie van een handelsplatform voor digitale activa, andere digitale activadiensten zoals de ontvangst en verzending van orders namens derden, de ontvangst en verzending van orders namens derden, portefeuillebeheer namens derden, advies, acceptatie, gegarandeerde investeringen en ongedekte investeringen.]
Destijds was PSAN een trauma omdat crypto een sector is die niet erg pro-regulerend is. Vooral in die tijd. Het is iets dat in de loop van de tijd is afgenomen. Maar in feite was er een verandering die behoorlijk opmerkelijk was, want vóór de PSAN bestond er een zeer sterk vermoeden van illegaliteit op alle activiteiten met betrekking tot crypto.
Er waren enkele actoren die vóór de PSAN hun bankrekeningen systematisch lieten sluiten. De bankrekeningen van de mensen die voor deze acteurs werkten, werden ook gesloten. Ze hadden de reputatie deel te nemen aan witwasprogramma's, terrorisme te financieren... Er waren duidelijk veel fantasieën. Maar het moet duidelijk zijn dat het voor de rest van de financiële en banksector onbegrijpelijk was dat ze niet gereguleerd waren en financiële activiteiten ontplooiden.
Voelen banken zich in gevaar als het gaat om cryptospelers?
Ik heb een vooroordeel van een advocaat over dit onderwerp. Ik begrijp dit anti-innovatiediscours van banken heel goed. En je moet helder zijn, banken blijven economische spelers die lobbyen en hun belangen verdedigen. Het moet duidelijk zijn dat banken enorme wettelijke verplichtingen moeten uitvoeren. Het is duur, ze doen het met de middelen die voorhanden zijn, ze zijn enorm, het is ingewikkeld om te beheren, ze hebben niet noodzakelijk veel prestaties en geld om naar te zoeken in crypto, dus het is makkelijker om te sluiten dan tegen jezelf te zeggen „we nemen een adviesbureau over een periode van zes maanden en dat kost ons 80.000€ om uit te zoeken of we deze of gene acteur kunnen bankieren”.
De BNP-balans is groter dan het Franse bbp. Je moet jezelf dus op hun schaal zetten. Ik zeg dit niet om ze te verdedigen, want dat weerhoudt hen er niet van om gedrag en daden te blijven waar ik persoonlijk voor vecht namens mijn klanten, ik ga naar de rechtbank om schadevergoeding te eisen, ik gebruik boekhoudmechanismen om banken te dwingen bankrekeningen aan te houden, dus laten we met elkaar overweg gaan, ik sta aan de cryptokant, maar aan de andere kant, het discours om te zeggen dat het een bijeenkomst is van Franse bankiers dat zegt dat gebeurt „we gaan crypto kopen”, ik denk dat dat eigenlijk niet helemaal het geval is. Het is veel eenvoudiger dan dat.
De voordelen van de PSAN status voor consumenten
Als je een relatie wilt hebben met crypto die een rapport is van gemiddelde spaarders, dan lijkt het me dat het doorlopen van een PSAN de basis is omdat het een actor is die onder toezicht staat van een toezichthouder, aandeelhouders en managers worden geïdentificeerd, en dus identificeerbaar in geval van een probleem, het is een actor met wie bemiddeling mogelijk is door het prisma van de AMF, de Financial Market Authority. Dit is een van de belangrijkste bijdragen van de PSAN.
Voor een consument is de strijd tegen het witwassen van geld of terrorisme niet hun probleem. Hun onderwerp is: „Gaan ze met mijn geld vertrekken? En zo ja, wat moet ik doen?” Vóór het PSAN-regime kwamen veel klanten naar ons toe en zeiden: „Ik heb geïnvesteerd in een bedrijf gevestigd op de Seychellen en ze reageren niet meer”. We kunnen niets doen. Er worden eisen gesteld, maar ik ben niet van de FBI, ik kan niet per helikopter naar de Seychellen gaan om het geld te krijgen. In feite kon er dus niets aan worden gedaan. Met SpanS kun je ingrijpen. Je gaat naar de AMF, het is gratis, het duurt minder dan drie maanden, en negen van de tien keer is er een oplossing die je heel snel en gratis kunt vinden bij de PSAN-koper, zonder naar de rechter te stappen. En alsof dat nog niet genoeg is, kunt u naar de rechter stappen, en u hebt te maken met een bedrijf dat is geregistreerd in Frankrijk of in Europa, dat wil zeggen in een gebied waar sprake is van justitiële samenwerking, dus u hebt een rechtsmiddel. En het is ook een voordeel voor PSAN-acteurs. Het is een enorme zekerheid om tegen uzelf te zeggen dat u wordt beoordeeld op basis van een bestaand regelgevingskader en door een toezichthouder die mij kent, die mijn bedrijf kent. Aan beide kanten kennen we de regels van het spel.
Voor een PSAN-acteur is er niets ergers dan, met alle respect dat ik heb voor de rechterlijke macht, te worden beoordeeld door een magistraat van een magistraat, omdat je driekwart van het publiek uitlegt wat bitcoin is, en uiteindelijk is er een kant waarbij je soms de indruk hebt dat het met dobbelstenen wordt gespeeld. Ik karikaturiseer, maar zie je. Persoonlijk heb ik liever zaken met een financiële toezichthouder.
Introductie van MiCA en verschillen tussen registratie en PSAN goedkeuring
MiCA is een Europese verordening die SPAN's overal in Europa zal regelen. Het is een territoriale verdieping. Er zal niet langer een specifiek regime zijn in Frankrijk, een ander in Polen, een ander in Duitsland, enz. Van Porto tot Tallinn geldt voor iedereen dezelfde regels. De Franse acteur zal kunnen communiceren en promoten bij klanten in Estland, en de Estse dienst zal reclame kunnen maken in de Parijse metro zonder om lokale autorisaties te hoeven vragen. Het is ook een verdieping op het gebied van bescherming voor spaarders. PSAN-registratie is een minimum aan bescherming. Daar zullen veel uitgebreidere beschermingsregels komen. We zullen van dienstverleners eisen dat ze beschikken over zogenaamd eigen vermogen, dat wil zeggen dat ze, afhankelijk van hun activiteitsvolume, over een bepaald bedrag beschikken, een neef van financiële zekerheid, om schokken te kunnen weerstaan. Terwijl er tegenwoordig spelers zijn die miljarden euro's aan stromen beheerden, terwijl ze nul euro hadden om terug te betalen in geval van een storing. Bij de kleinste zandkorrel explodeerde het ding.
Er zijn ook andere regels. We zullen bijvoorbeeld regels hebben om marktmisbruik te voorkomen. Simpel gezegd, vandaag heb je cryptobeurzen waarop de prijs wordt gevormd (als bitcoin op een bepaald moment $26.532 waard is, dan is dat omdat het op drie cryptobeurzen gemiddeld die prijs heeft). De vorming van deze prijs, financiën toonde aan dat we crimineel of frauduleus gedrag konden vertonen: valse orders geven, mensen toegang geven tot bevoorrechte informatie en dat ze vroeger handelden,..., voornamelijk financiële fraude. Tegenwoordig is deze fraude niet gereguleerd in crypto. Vandaag weten we dus dat er sprake is van marktmisbruik. We weten niet wanneer, we weten niet hoeveel, maar dat heeft invloed op de prijs. Met MiCA zullen dit soort regels worden ingevoerd. Met MiCA zal crypto zich op hetzelfde regelgevingsniveau bevinden als de rest van de financiën
Wat zijn de implicaties van het fiscale kader in Frankrijk?
Het Franse kader heeft op twee aspecten een vereenvoudigend effect gehad.
We houden nu al geen rekening met cryptotransacties. Wat belangrijk is, is wanneer je uit crypto stapt. Als u uw bitcoins gebruikt om een woning te kopen of om een uitbetaling in Fiats in euro uit te voeren, dan creëert dat een zogenaamde „belastinggenererende gebeurtenis”. Het is veel makkelijker, want als je het goed doet, blijf je in stablecoin of crypto, kun je handelen, en in feite betaal je belasting wanneer je je crypto echt „in de reële economie” gebruikt.
Het andere vereenvoudigende aspect is de vaste belasting die van toepassing is op financiële instrumenten. In Frankrijk is dit 30% op gerealiseerde meerwaarden (winsten). Als je geen geld verdient, betaal je geen belasting.
Goedkeuring van de DAC8-richtlijn: welke impact?
Deze richtlijn is het simpele idee dat om toezicht te kunnen houden op kapitaalbewegingen informatie moet worden gedeeld tussen de verschillende landen en tussen de verschillende actoren. Het bestaat al heel lang in de traditionele financiële wereld. Nu is het net omgezet naar crypto.
Tot de inwerkingtreding op 1 januari 2026 kan de Franse belastingdienst om informatie vragen als u een account opent op een uitwisselingsplatform in Japan, Korea of de Verenigde Staten. Het kost tijd, maar het is mogelijk. Wat er nu zal gebeuren zodra DAC8 van kracht wordt, is dat de platforms in elk land de informatie automatisch rapporteren, en dat de belastingdiensten van landen die ondertekenaars of leden zijn, in feite informatie kunnen hebben over wat je in crypto hebt op dit of dat platform. Het is opdringerig, maar het helpt belastingontduiking te bestrijden.
Je moet weten wat je wilt. Als we geen regelgeving willen, blijven we een oninteressante economische sector, die zich aan de rand van de samenleving zal bevinden. Naar mijn mening is dit de voorwaarde om geaccepteerd te worden in de rest van de economie en om de gemeenschappelijke visie van mensen op crypto niet langer „iets voor witwassen en fraude” te laten zijn. U moet zich aan dezelfde regels houden als die van traditionele financiën. Ik zie geen enkele reden voor mijn ouders om zich te onderwerpen aan regels inzake financiële instrumenten en voor mij om ze niet te volgen op het gebied van crypto's. Op een gegeven moment moet je dingen in evenwicht brengen.
De moeilijkheden van cryptospelers om aan MiCA te voldoen
Je moet iets heel macro en heel globaal begrijpen: de cryptosector werd extreem snel gereguleerd. Dit is interessant omdat de oorsprong erg „libertair, rebels, antiregulerend” was, en de realiteit is dat naar mijn mening geen enkele sector zo snel is gereguleerd. We gingen van „niets” naar „upgraden met regelgeving die in 5-6 jaar 40 jaar oud is”. Het is supersnel. Voor de betaaldiensten was het een reis die vijftien jaar had geduurd. De bankregelgeving is 70 jaar oud. MICA is een uiterst belangrijke stap om te nemen. In feite was het onder de paraplu van de PSAN-registratie in de versie 2019 - 2020 alleen nodig om een techneut of ondernemer te zijn om toegang te krijgen tot de Franse markt. Er zijn mensen die dozen hebben gemaakt met weinig geld. Ze wisten hun PSAN met hun tanden te bemachtigen, toegang te krijgen tot deze markt, en dat leverde mooie verhalen op. Er waren ook mislukkingen.
Op dit moment zijn we bezig met de overgang naar een „fintechisering” van crypto. Tegenwoordig is het duur om de PSAN-goedkeuring (die restrictiever is dan de PSAN-registratie) of de MiCA-goedkeuring te doen. En het gaat niet alleen om het geld. Je moet profielen werven, je moet een regelgevende geest en cultuur hebben. Dit alles zorgt voor veel hogere toelatingsvoorwaarden en dat betekent dat de profielen die zullen slagen niet dezelfde zullen zijn. Concreet: als je niet een paar honderdduizend euro of zelfs een paar miljoen euro kunt inzamelen, zoals in de rest van de FinTech-sector, wordt het heel ingewikkeld. Terwijl vroeger een PSAN enkele tienduizenden euro's kostte.
Dus dat is de grote verandering voor mij, en het is iets dat zichtbaar zal zijn voor consumenten.
MiCA: een voordeel voor goedgekeurde acteurs versus internationale spelers?
Het is interessant omdat ik 2 dagen geleden over precies dit onderwerp sprak met een Amerikaanse advocaat, die dus een Amerikaans prisma had. Wat we tegen onszelf zeiden was dat regelgeving op zichzelf nooit een concurrentievoordeel is, maar nooit het ultieme concurrentievoordeel. We zijn gereguleerd in een markt waar we iets te doen hebben. Regulering volgt het project, niet andersom. Het is niet „Ik heb MiCA, dus ik word een super Bitcoin-project”, en gelukkig.
MiCA zal de voorwaarde zijn voor toegang tot de Europese markt, een grote markt, we hebben het over 400 miljoen Europeanen. MiCA is een voordeel omdat het voor duidelijkheid zorgt. Deze duidelijkheid is een enorm voordeel ten opzichte van wat er in de Verenigde Staten gebeurt. Tegenwoordig weten we in de Verenigde Staten niet echt hoe we aan de regelgeving moeten voldoen. Er zijn tegenstrijdige bevelen. Er zijn instanties die een beetje oorlog met elkaar voeren, dat kan in de rechtbank worden opgelost. Dat is echt het negatieve van MiCA. MiCA heeft veel regels, maar het is in ieder geval duidelijk, het is twee jaar van tevoren gepubliceerd, et cetera. Je kunt kritiek hebben op het hoge niveau van de eisen, maar de Verenigde Staten zijn eigenlijk „ze gooien je in het zwembad, en als je het op het randje kunt halen, bingo”.
Ik denk dat waar MiCA nog steeds een aanzienlijk economisch effect zal hebben, het is dat we een interne markt zullen hebben op het gebied van regelgeving, die een fenomeen van homogenisering van spelers in Europa zal bevorderen.
Met andere woorden, een goede lokale speler kan een regionale speler worden. En omgekeerd zal het ook een voordeel zijn voor de grote wereldspelers die in 27 landen tegelijkertijd veel gemakkelijker aan de regels kunnen voldoen.
Wordt MiCA het voorbeeld van wereldwijde cryptoregulering?
Ik ben niet erg chauvinistisch. Ik ben niet echt „Cocorico” in de modus „Ik denk niet dat we een model voor de wereld zullen zijn”. Maar aan de andere kant is het gewoon zeker dat MiCA een financiële tekst is. Als je een beetje financieel recht doet, realiseer je je dat er regels zijn die een beetje hetzelfde zijn, ongeacht de activiteit. MiCA wordt een model in die zin dat het de eerste keer is dat er iets wordt geschreven en geposeerd, en dat de hele markt aangaat. Zullen mensen daarna kopiëren en plakken, ik denk het niet. Ze gaan zich aanpassen. En nogmaals, regelgeving is nog steeds iets dat regionaal is.
Natuurlijk moet het voor Amerikanen van vandaag vreemd zijn om te denken dat ze aan de andere kant van de Atlantische Oceaan alle antwoorden hebben op de vragen die we onszelf stellen in een tekst die tegengesteld is aan het equivalent van de SEC. Nogmaals, de regelgeving beperkt, maar beschermt ook de actoren. Daarna ben ik er zeker van dat ze in de Verenigde Staten, zoals we ze kennen, gewelddadig zijn. Daar zijn ze gewelddadig in de repressie. Ik ben er zeker van dat ze op een gegeven moment zullen omschakelen, ze zullen gewelddadig zijn in de zin van de regelgeving. In ieder geval in hun markt denk ik dat het goed zal gaan.
De rol van de FTX-zaak bij het versnellen van de regelgeving
In werkelijkheid is de reglementaire relatie van FTX enorm. De FTX-zaak was echt een van de zeldzame momenten in crypto, met ook het onderwerp Libra, de stablecoin van Facebook, waar alle centrale bankcommissies, toezichthouders, ministeries van economie en de raden van bestuur van alle grote wereldbanken bijeenkwamen over crypto. Het waren beide momenten.
„Het was „" we worden misschien overvallen door Facebook en dat is niet oké "”, en bovendien hebben ze het project tot zinken gebracht, en het was ook „" in feite crypto, er zijn niet alleen schandalen mogelijk, maar ze beginnen ook belangrijk te worden "”.” Het is een sector die in staat is om Madoff te doen. Het is een sector die heel gevaarlijk kan zijn, met miljoenen mensen die geld verliezen. Het is dus duidelijk dat er op het gebied van regelgeving een belangrijke verandering in de versnelling was, want in de Verenigde Staten gaf het voedsel aan de SEC, een vrij agressieve toezichthouder op het gebied van crypto, die crypto echt wil invoeren in de financiële wetgeving, een beetje breekijzer, met een hamer. En in Frankrijk hebben we het gezien. Met andere woorden, versterking van de regelgeving was een logisch gevolg. En dat weet ik omdat ik de kans had om hierover vergaderingen te hebben met een aantal besluitvormers, en ze zeiden tegen me: „Wel, je vertelt ons dat je tijd nodig hebt, enzovoort, maar daar gaat het niet om. Er is FTX, er zijn slachtoffers, dus nu gaan we sterker worden.” Er waren stappen, daarom hadden we een versterkte PSAN registratie, een optionele licentie, enzovoort. Het idee was om naar MiCA te lopen, maar het debat over het terugdringen van MiCA was voorbij.
Zou de FTX-zaak zich opnieuw kunnen voordoen?
Dat is een hele goede vraag. Het leven is ironisch, want in feite heeft FTX niets te maken met crypto en FTX heeft weinig met regelgeving te maken.
Het is Madoff. En Madoff, het was gereguleerd. Hij was een man die zijn kaart, rijbewijs, enzovoort had. Dus als iemand namaakproducten maakt en slim genoeg is om goed te liegen, kan dat in feite lang duren en kan het veel pijn doen. Ongeacht het systeem.
Dan, waar er sowieso een keerzijde is, en we hadden het er vlak voor de show over, is dat er bij FTX eerst FTX-fraude was, en daarna was er sprake van besmetting in de cryptosector. Deze besmetting zou beperkt kunnen worden door regelgeving die controles tussen actoren vereist, en met name door te zorgen voor dit beroemde veiligheidskussen met een dergelijke mate van gelijkheid, zodat er na MICA nog steeds een verschil zal zijn.
FTX is een scam, het is fraude. Sam Bankman-Fried, SBF, is dus iemand die zeer waarschijnlijk voor lange tijd naar de gevangenis zal gaan. Hij wordt voorlopig verondersteld onschuldig te zijn, maar goed, dat is het punt.
FTX werd gereguleerd op de Bahama's, ze werden gereguleerd door de toezichthouder van de Bahama's, die opnieuw bewees dat er een zeer grote vraag was naar lokale spelers. Nee, maar goed, serieus, hij was een niet-gereguleerde speler die wees op een kleine achterstand in de wereldwijde cryptosector. Met andere woorden, het feit dat er acteurs zijn op de Bahama's, of op de Seychellen, en dat iedereen denkt dat het goed is, is niet normaal.
Dit is iets dat aan het veranderen is, vooral met betrekking tot de regelgeving, vooral na de terugslag van de FTX-zaak. Maar toen ik erover sprak met ervaren advocaten op het gebied van traditioneel financieel recht, zeiden ze tegen me „in feite is uw sector financiën in de jaren 70”. Hetzelfde gebeurde 30 jaar geleden of 40 jaar geleden in Financiën.
De impact van regelgeving op de acceptatie van bitcoin en de prijs
Regulering is een versnellingsfactor. Nogmaals, als je na zes maanden begint, heeft dat geen effect, of zelfs negatieve effecten, omdat het ondernemers afremt. Maar democratisering houdt regulering in. En het is eigenlijk heel logisch. Regulering is het tegenovergestelde van „doe je eigen onderzoek”, het is het tegenovergestelde van „" beheer jezelf, we bevinden ons tussen experts, we zijn een gemeenschap "”.”
Ik herinner me dat de Bitcoin-gemeenschap in Parijs, nu 6-7 jaar geleden, iedereen elkaar kende. In feite was het dus bijna in de koffie verwerkt. Ik karikaturiseer, maar het waren interpersoonlijke relaties. Nou, dat werkt bij 200. Maar goed, als 8% van de Fransen crypto heeft, is het voorbij.
De wet inzake influencers
De wet op beïnvloeders gaat uit van een heel eenvoudige observatie. Als we terugkeren naar de realiteit, is er een verschuiving in de wereld met influencers. Dat weten we en het is een onderwerp geworden. Afgevaardigden hoorden ervan op zondag toen ze naar de markt gingen en hun burgers de hand schudden. Dat is de oorsprong van de wet op influencers, dat is geen ander ding. Hij Er zijn 30 afgevaardigden die tegen zichzelf beginnen te zeggen: „O jeetje, dit is een nationaal onderwerp”, en inderdaad, het was een transpartisanaal wetsvoorstel dat heel snel werd aangenomen omdat er consensus was, terwijl we in een nationale vergadering zitten waar, ik herinner u eraan, er geen absolute meerderheid is.
En het blijkt dat crypto het medium is geweest voor veel verontrustend of schadelijk gedrag van bepaalde influencers, van wie velen zich niet in Frankrijk maar in Dubai bevinden.
Ze hebben een wet gemaakt, we hebben gedebatteerd. Bovendien hebben we op een conferentie Stéphane Vegeta ontmoet, die de rapporteur van de wet was en die erover kwam praten. Ze hebben een wet gemaakt om bepaalde praktijken van influencers te reguleren, en in het bijzonder het groothandelsverbod op de promotie van cryptocurrencies, tokens,..., behalve wanneer dit in overeenstemming is met de regelgeving (= behalve wanneer de actor achter het project een PSAN-registratie heeft). In feite is het een idee waarbij influencers die buiten de reikwijdte van de financiële regelgeving vallen, worden gevraagd om de financiële regelgeving te respecteren.
Persoonlijk heb ik twee twijfels over deze wet.
De eerste is dat de financiële wereld een wereld is waar er geïdentificeerde bedrijven zijn, er zijn er niet 300.000, we kennen ze, ze zijn gevestigd. Ze hebben personeel, ze hebben een stappenplan waaraan ze moeten voldoen. Aan de andere kant, influencers, ik weet niet wat dat betekent. Voor mij is het een sector waar honderdduizenden mensen zijn, je kunt een influencer zijn met 400 volgers, je kunt een micro-influencer zijn, dus dat ding om tegen jezelf te zeggen „we gaan mensen reguleren die totaal geatomiseerd zijn”... Ik geloof er niet echt in. Daarom twijfel ik aan de effectiviteit.
En het andere punt is dat naar mijn mening de parlementsleden die aan deze wet hebben gewerkt niet genoeg tijd hadden, of niet genoeg tijd namen, om te begrijpen hoe de financiële wereld werkte. Waarom is er geen probleem met influencers en financiële instrumenten? Omdat de financiële wereld, en dit zal het geval zijn bij crypto met MiCA, de communicatie controleert omdat deze onder toezicht staat van de financiële toezichthouder. Het maakt deel uit van al dit regelgevingskader waar we het over hadden.
Vandaag zitten we er een beetje tussenin. Voor crypto is er geen communicatiecontrole, maar dat komt in zeer korte tijd. Over een jaar hebben we deze wet niet meer nodig, omdat actoren die crypto verkopen hun communicatie moeten controleren, anders krijgen ze automatisch te maken met hun financiële toezichthouder die hun vergunning zou kunnen intrekken. Dus voor mij begrijp ik deze wet, en ik denk dat het absoluut noodzakelijk is, maar ik denk dat er op het gebied van crypto een probleem was met de coördinatie met de financiële regelgeving. We zullen uiteindelijk twee regimes naast elkaar krijgen, die hetzelfde op dezelfde manier regelen.
PSAN, MiCA, influencer law... einde van de race voor cryptoregulering?
Het is helemaal niet het einde. Er zijn momenteel andere onderwerpen, maar die zijn verre van Bitcoin. Met name- en Web3-games worden momenteel gereguleerd.
Tegenwoordig bestaat er voor het financiële deel van crypto een raamwerk, van de beslissing om te investeren tot de belastingheffing op inkomsten. De cirkel is dus vol, ook al zal ze voortdurend evolueren. Aan de andere kant is het interessant dat deze technologie niet bedoeld is om te stoppen bij financiële use-cases. Het is „besmettelijk”, als ik het zo mag zeggen, andere toepassingen in videogames, er zijn Web3-CRM's,..., en dat brengt dus nieuwe onderwerpen met zich mee.
Momenteel zijn het Web3-games, dus games zoals Sorare bijvoorbeeld, of games met NFT-kaarten, die worden ingelijst. Dit is een onderwerp dat anderhalf jaar geleden aan de orde kwam, en vandaag hebben we een wet. Dus hetzelfde, het is een nieuw regime.
En misschien hebben we over drie jaar een wet op artistieke of commerciële ft's gemaakt door grote merken. En over tien jaar zullen er andere onderwerpen zijn die we vandaag niet kennen.
William's persoonlijke Bitcoin-voorspellingen
Ik heb enkele overtuigingen over de Bitcoin.me Ik zie het niet als iets dat de euro zal vervangen, ik zie het meer als een soort verzekeringspolis. Dat wil zeggen, als er schokken zijn in de traditionele sector, het „systeem”, denk ik dat bitcoin er baat bij heeft.
Het is ook een vorm van investeren in al deze technologieën. Zowel het Bitcoin-protocol als alles wat blockchain heet. Investeren in bitcoin is een manier om jezelf hieraan bloot te stellen en een gokje te wagen op dit onderwerp, een weddenschap die voor mij winnen is.
Daarna heb ik, wat de prijzen betreft, niet echt een voorspelling. Ik vind de theorie van Yves Choueifaty goed dat het „ofwel nul, ofwel meer dan een miljoen” zal zijn. Ik denk dat zijn theorie gebaseerd is op het feit dat Bitcoin goud zal vervangen. Gezien de beperkte hoeveelheid Bitcoin die in omloop is, zal de prijs dus extreem hoog zijn. Voor mij is dat niet zozeer het onderwerp, want het is enkel interessant voor mensen die een hele bitcoin kunnen kopen, terwijl we gaandeweg satoshis (bitcoincenten) kopen.
